In deze serie wordt telkens een aan schisis gerelateerde stelling voorgelegd. Een aantal mensen die bekend zijn met schisis geeft in dit artikel zijn mening over deze stelling.
Hoe denk jij over deze stelling?
Note: een discussie is prima, laten we echter elkaars mening respecteren.
Cindy Vanwinnendaele
(1978)
Zoon met een schisis
“Toen mijn zoon twee was ben ik van schisisteam veranderd. Dit omdat ik me er niet prettig voelde. Ik heb tot op heden nog geen seconde spijt gehad van de overstap. Het is ook aan jou als ouder om interesse en betrokkenheid te tonen. Durf dingen vragen! Ik heb al alle informatie gehad die ik wenste en steeds op een heel correcte manier.”
Kimmy van der Wart
(1985)
Dochter met compleet dubbele schisis
“De afspraken met het schisisteam zijn inderdaad erg druk en er komt een hele hoop op je af, waardoor er soms weinig tijd over blijft om dit te verwerken en eventuele vragen die vervolgens boven komen te kunnen stellen. Maar dit is via de mail of met een telefoontje ook snel weer opgelost.”
Ingrid
(1986)
Dochtertje en broer hebben een enkelzijdige volledige schisis
“Ik ben juist van mening dat deze werkwijze efficiënt is, omdat je alle leden van het team te zien krijgt. Alle disciplines kijken met je mee en het behandeltraject wordt besproken, daarnaast kun je je vragen stellen. Op deze manier is eenieder betrokken.”
Jan
(1949)
Kleinzoon met een schisis
“Lariekoek. Bovendien, daar ben je toch zelf bij. Durf te vragen, ‘eis’ aandacht, tijd en duidelijkheid/uitleg.”