Geboren met een schisis Ervaringsverhalen over schisis
In deze serie wordt telkens een aan schisis gerelateerde stelling voorgelegd. Een aantal mensen die bekend zijn met schisis geeft in dit artikel zijn mening over deze stelling.
Hoe denk jij over deze stelling?
Note: een discussie is prima, laten we echter elkaars mening respecteren.
Cindy Vanwinnendaele
(1978)
Zoon met een schisis
“Met deze stelling ben ik het 100% eens. De buitenkant sluiten, in de mond sluiten, that’s it… Was dat maar waar! Aanmeten van een verhemelteplaat, hij kon niet eten/drinken, lipsluiting-verhemeltesluiting, zachte verhemelte, harde verhemelte, botimplantaat, logopedie, orthodontie, slecht horen, immens veel verkouden, oorontstekingen…”
Annemarie de Jong-Hoogeveen
(1977)
Zoon met een dubbele lip-, kaak- en gehemeltespleet
“Ja, absoluut. Mensen denken ‘oh, dat doen ze ff…’ Eh nee, het heeft een behoorlijke impact.”
Desiree Maes-Zontrop
(1988)
Zoontje met een enkelzijdige schisis en gedeeltelijk open gehemelte
“Eens. Ik had de eerste operatie ook erg onderschat. Meer omdat ik uit diverse media en van de plastisch chirurg zelf had begrepen dat de eerste operatie ‘niet veel voorstelde’. Dus ging ik er ook vanuit dat alles soepel zou verlopen. Echter was mijn beleving minder positief. De narcose en de nawerking hiervan zijn mij heel zwaar gevallen. Vooral het op de recovery kamer komen en je zoontje daar hevig zien spartelen omdat hij overstuur was, heeft me diep geraakt en is een beeld dat ik nog vaak voor me zie. Het hulpeloos huilen omdat hij niet weet wat hem is overkomen. Honger hebben omdat hij al enige uren niks meer had gegeten in verband met de operatie. Ik kreeg een mannetje in mijn armen dat helemaal gespannen stond van adrenaline en boosheid. Tranen in zijn kleine oogjes en een nog verdoofde bovenlip waardoor het drinken niet lukte en hij nog meer overstuur raakte. Zelfs nu ik dit typ besef ik me weer dat het niet zomaar een operatie is die niks voorstelt. Het is een echte ingreep en deze dient niet onderschat te worden.”
Melissa van de Coevering
(1990)
Zoon met een enkelvoudige lip-kaak schisis
“Vaak denken mensen ‘oh die wordt 1 keer geopereerd en dan is het klaar. Maar ze beseffen vaak niet wat een impact het op ouders kan hebben en dat het bijna nooit met 1 operatie ‘klaar’ is. Er komt zoveel meer bij kijken: de controles, operaties, ontwikkelingen, en vooral denk ik de zorgen over je kind; niet alleen voor nu, maar ook zeker over de toekomst.
Volwassen schisis-eigenaars merken ook aan commentaren van anderen dat velen niet weten welk traject ze al hebben afgelegd ivm de behandeling. Ik krijg zelfs het advies naar een plastische chirurg te gaan. Die soort commentaren tonen aan dat velen denken dat het typische litteken de aandoening zelf is. De meesten weten niet hoe er een schisis in het begin uitziet.
Zelfs artsen of andere hulpverleners denken dat een schisis alleen een puur cosmetisch probleem is. Enerzijds wordt een schisis onderschat en anderzijds hoor je als schisis-eigenaar niet graag dat er een cosmetisch probleem is.